Dat de mobile game Pokémon Go tot de ultieme terugkeer van de Pokémonhype van het vorige decennium heeft geleid, is een understatement. De winkels liggen sinds de zomer van 2016 vol Pokémonspullen en ook het mobiele spel zelf is nog steeds populair. Sterker nog: Pokémon Go beleeft een soort comeback, waarbij het aantal actieve gebruikers voor het eerst in lange tijd weer duidelijk is gestegen. De reden? De nieuwe features in de game zelf helpen natuurlijk, maar dat je met de release van Nintendo Switch-game Pokémon Let's Go Pikachu en Pokémon Let's Go Eevee nog meer uit je mobiele spel kunt halen, is minstens zo belangrijk.
Brengt Pokémon-verslaving terug
Speciale launchtrailer van Pokémon Let's Go Pikachu/Eevee, geïnspireerd door de originele tv-leader van de cartoonserie
Pokémon Go en Let's Go zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De een kan prima gespeeld worden zonder de ander, maar gamers die over alle twee de spellen beschikken, zullen uit beide meer halen. Dat heeft alles te maken met een van de belangrijkste connectiviteitsfuncties. Het is namelijk mogelijk om Pokémon die je in Go hebt gevangen, naar je Let's Go over te zetten. Anders dan bij ruilhandel op Pokémon Go zelf kost je dat geen 'stardust', dus er zijn geen beperkingen in de Pokémon die je naar je Switch kunt sturen. Het enige waar je je van bewust moet zijn, is dat Pokémon niet de omgekeerde weg kunnen bewandelen. Naar de Switch gestuurde Pokémon zie je dus niet meer terug in Pokémon Go.
Pokédex compleet
De mogelijkheid om Pokémon over te zetten, betekent vooral dat het makkelijker dan ooit is om je Pokédex compleet te krijgen in de Pokémon-rpg. In het verleden moest je altijd gamers zoeken om mee te ruilen, maar dit systeem maakt dat overbodig zolang je alle Pokémon zelf al hebt in Go, of mensen kent die ze aan je willen doneren. De enige eis die Let's Go aan je stelt, is dat je eerst Fuchsia CIty bereikt, het stadje dat voorheen bekendstond als plek waar je de Safari Zone vond. Die zone bestaat niet meer als zodanig, want deze plek is ingenomen door de Go Parks. Hier vind je Pokémon terug die je naar je Switch hebt gestuurd. Je kunt ze in je park laten zitten of ze daar vangen om ze in het spel zelf te gebruiken. Zo kan het dus dat het helemaal niet zo speciaal is om in Pokémon Let's Go een team te hebben met daarin MewTwo, Articuno, Zapdos en Moltres, om maar wat te noemen.
Dat verandert de game in zoverre dat het een beetje gek is om deze 'legendarische Pokémon' zomaar in je team te kunnen hebben. De game schaalt de Pokémon wel als je ze naar je game toestuurt. Het is dus niet zo dat je sterkste Pokémon in Go net zo sterk blijven in Let's Go. Hun 'Combat Power' wordt zelfs willekeurig opnieuw ingesteld, dus het is zelfs wel slim om je sterkste Pokémon niet weg te sturen. Het is in elk geval niet zo dat je vanaf Fuchsia een totaal 'overpowered' zestal hebt. Sterker nog: de Pokémon die we in de Go Parks haalden, begonnen meestal met een achterstandje in level.
'Been there, done that'
Aan de naam Fuchsia City zullen ervaren Pokémonspelers al kunnen aflezen dat het hier gaat om een game die zich afspeelt in Kanto, oftewel de eerste regio, bekend uit Pokémon Red, Blue en Yellow. De game bevat ook alleen maar de eerste generatie Pokémon, waardoor het hier in feite om een remake van die eerste games gaat. Dat is duidelijk te zien. De wereldkaart ziet er hetzelfde uit, is gevuld met dezelfde regio's, steden en gyms, en kent eenzelfde verloop. Dat leidt tot zowel een positief gevoel van nostalgie, als een negatiever 'been there, done that'-gevoel. Gelukkig heeft ontwikkelstudio Game Freak voldoende nieuwe elementen aan de game toegevoegd, zodat het niet alleen maar een en al herhaling is.
/i/2002324007.jpeg?f=imagearticlefull)
Er zijn duidelijke verschillen tussen de klassieke Pokémongames en deze Let's Go-games. Allereerst is dit de eerste Pokémon-game met wat modernere graphics. Game Freak heeft duidelijk naar de vormgeving van de aloude Pokémon-cartoon gekeken, want de game en de serie lijken in diverse opzichten op elkaar. Personages als Brock en Misty, maar ook Jesse en James van Team Rocket, zijn zodoende zeer herkenbaar. Het is wel raar dat diverse onderdelen van de menu's niet hetzelfde grafische niveau laten zien. De icoontjes van de verschillende Pokémon zijn bijvoorbeeld heel simpel en best lelijk, wat niet past bij een game die verder regelmatig uitpakt met flashy effecten en cartoonwaardige beelden.
Pokémon vangen op de Go-manier
In de gameplay is een belangrijke verandering dat trainers nu niet, of in elk geval niet altijd, vechten met wilde Pokémon. In plaats daarvan kun je wilde Pokémon direct bestoken met Pokéballs. Het vangen werkt net als in Pokémon Go, wat wil zeggen dat je een cirkel ziet die kleiner wordt. Mik je de bal in de cirkel, dan heb je meer kans om de Pokémon te vangen, en hoe kleiner de cirkel al was, hoe hoger de vangkans wordt. Daarnaast kun je de eveneens uit Pokémon Go bekende 'berries' gebruiken om het vangen nog wat makkelijker te maken. Heb je een Pokémon gevangen, dan verdien je daar direct ervaringspunten mee voor alle Pokémon die je op dat moment in je actieve party hebt zitten.
/i/2002324039.jpeg?f=imagearticlefull)
Welke Pokémon er in je party zitten, kun je nu op elk moment wijzigen. Voorheen moest je daarvoor naar een computer om het centrale 'Pokémon-opslagsysteem' aan te spreken. Dit is een goed voorbeeld van hoe Let's Go op verschillende manieren een stuk gebruiksvriendelijker is dan zijn voorgangers. Ook fijn is bijvoorbeeld dat je geen ruimte meer hoeft te maken voor speciale vaardigheden als 'cut', 'fly' en 'surf'. Voorheen moest je een van de vier slots die een Pokémon heeft om aanvallen te leren, opgeven voor zo'n 'HM'. Dat is verleden tijd; de game leert ze allemaal aan Pikachu of Eevee, en die kan ze allemaal gebruiken, boven op zijn normale aanvallen. Ook die aanvallen hebben iets nieuws ten opzichte van de oude Blue/Red/Yellow-games; je kunt een TM, oftewel Technical Machine, nu meer dan eens gebruiken. Zo kun je een sterke aanval aan verschillende Pokémon leren, in plaats van dat je moet kiezen welke Pokémon je een TM wil bijbrengen. Deze werking van TM's is overigens al bekend uit Pokémon Black & White, maar het is nieuw voor het Kanto-avontuur waarop 'Let's Go!' gebaseerd is.
Sterke aanvallen
Die TM's, de aanvallen dus, zijn uiteraard belangrijk tijdens gevechten. Dat vechten doe je tegen de vele trainers die je tegenkomt. Daar is niet veel aan veranderd, anders dan dat je wat nieuwe, sterkere trainers tegenkomt in de vorm van Coach Trainers, die er in de oude rpg's nog niet waren. Ook nieuw is de optie om de hulp van een andere speler in te roepen tijdens een gevecht, zodat je samen kunt vechten en makkelijker kunt winnen. Die optie hebben we eigenlijk nooit nodig gehad, want Pokémon Let's Go is niet overdreven moeilijk. Zeker de speciale aanvallen, die Pikachu worden aangeleerd door een soort circusinstructeur die je kunt tegenkomen in Poké Centers, zijn flink sterk en reduceren menig gevecht tot een formaliteit.
/i/2002324037.jpeg?f=imagearticlefull)
De moeilijkheidsgraad klimt uiteraard iets als je wat verder komt. Zeker als je af en toe wat gevechten overslaat en niet al te veel Pokémon vangt, zal het niveau van je Pokémon iets gaan achterlopen bij dat van de gyms die je tegenkomt. Dat is gelukkig snel te verhelpen door simpelweg Pokémon te vangen en meer te vechten. Dat vangen is, los van de manier waarop je een Pokémon vangt, verder vergemakkelijkt doordat je de Pokémon dit keer gewoon ziet rondlopen. Je hoeft dus niet meer door het hoge gras te banjeren in de hoop dat je de Pokémon van je voorkeur tegenkomt, maar zult die Pokémon vanzelf zien rondlopen als je je in de juiste zone bevindt.
Dat soort handigheidjes maken de game simpelweg beter dan de rpg's die we in het verleden speelden. Het is mede daarom wel raar dat bepaalde zaken níet die weg naar de moderne tijd hebben gevonden. Zo ligt het tempo in de game vrij laag. Het trage wandelen kun je nog oplossen door een Pokémon als mount te gebruiken, maar het tempo waarin de gesprekjes verlopen en waarmee je door de menu's navigeert, duidt op een verouderd systeem. Dat moet anno 2018, op een Nintendo Switch, anders kunnen. Als je gewend bent aan het tempo van de aloude Pokémon-rpg's, stoor je je er wellicht minder snel aan, maar hier had Game Freak best meer uit kunnen halen.
Conclusie
Pokémon Let's Go Pikachu/Eevee kun je omschrijven als 'het beste van twee werelden', waarbij Game Freak elementen uit de oude rpg's heeft gecombineerd met elementen uit Pokémon Go. Die omschrijving is niet onjuist, maar klinkt net iets te veel als een lofzang. Pokémon Let's Go is in essentie namelijk wel een game die je wellicht al tig keer gespeeld hebt. Dat het er nu veel leuker uitziet en dat een en ander net wat makkelijker werkt, maakt de game best de moeite waard, maar het blijft een remake. Daarnaast zijn bepaalde elementen van die remake blijven hangen in het verleden, zoals de grafische kwaliteit in de menu's en het algemene tempo in de game. We hebben ons goed vermaakt met Pokémon Let's Go Pikachu/Eevee, maar hopen wel dat Nintendo met de nieuwe rpg die voor 2019 op de rol staat, net wat meer doet. Simpelweg deze game herhalen in de Johto- en overige regio's die we al kennen, zou aanvoelen als een teleurstelling. Dat hoeft voor nu echter totaal geen belemmering te zijn om je nogmaals op Kanto te storten, op weg naar nog maar eens een ultiem eindgevecht met de Elite Four.
