God of War toont een kwetsbare Kratos die zorg moet dragen voor zijn schriele en wat ziekige zoontje. De band die tussen de twee ontstaat vormt de ruggengraat van de game. Niet alleen van het uitstekende verhaal, maar ook van de gameplay. De game is daarmee veel diepgaander dan je van de serie gewend bent. Het gaat niet alleen maar om knokken, er is ook ruimte voor emotie. En minstens zo belangrijk: je kunt verkennen en zo hier en daar een beetje puzzelen. De wereld is mooi en groot, en de campagne lekker lang. Tijdens je avonturen krijg je bovendien van alles mee over de Noorse mythologie.
Elke serie die wat afleveringen heeft gehad, krijgt vroeg of laat een reboot. Als de rek er een beetje uit is, geeft een reboot de makers de kans om eens af te wijken van het vaste stramien. Dat moet ook de overweging zijn geweest bij deze nieuwe God of War die, zoals dat hoort bij een reboot, weer dezelfde naam heeft als het eerste deel. We volgen Kratos al sinds 2005, en de God of War heeft zijn heil al die tijd gezocht in de Griekse mythologie. Die is rijk genoeg om flink wat games op te baseren, maar de rek was er met God of War: Ascension uit 2013 wel enigszins uit. We hadden alle Griekse goden en helden zo'n beetje gehad, en de belangrijkste goden waren zelfs al verschillende keren voorbijgekomen. Tijd voor iets anders.
Om die reden heeft de Santa Monica Studio van Sony de tijd genomen voor een vervolg. Hierdoor kon men eens goed nadenken over de koers die men wil varen met de serie, en elementaire zaken zoals het verhaal en de gameplay onder de loep nemen. Precies op die twee vlakken is er dan ook het nodige veranderd.
Noorse mythologie
Vooral wat het verhaal betreft heeft de serie met deze nieuwe editie een flinke schop onder de kont gekregen. Kratos heeft Griekenland achter zich gelaten. Kennelijk werd de eeuwige strijd daar niet alleen de fans van de serie een beetje teveel, ook hijzelf was het daar wel zat. Hij heeft de wijk genomen naar ijzige streken, naar de wereld van de Noorse mythologie. Daar probeert hij vooral een rustig leven te leiden, ver weg van de strijd die hij als God of War gewend is. Dat lukt uiteraard niet, anders hadden we nu geen nieuwe game gehad.
Het is echter wel een goed uitgangspunt, want het gaf de makers de kans om Kratos van een menselijker kant te laten zien. De stoere God of War heeft in het koude noorden rust gevonden bij zijn vrouw en kind, waarmee hij in een eenvoudig houten huis in het bos woont. Daar is het leven simpel. Zorgen voor het dagelijkse eten is al een hele opgave, jagen lijkt dan ook zijn voornaamste bezigheid.
